در این مقاله گزارش شده است که عناصر معدنی کمیاب برای عملکرد تولیدمثل در دام مهم هستند. مطالعات نشان می‌دهد که فعالیت تخمدان نشخوارکنندگان تحت تأثیر کمبود عناصر معدنی قرار میگیرد. عناصر معدنی همچنین، در سنتز هورمونهایی که برای تولیدمثل مهم هستند نقش دارند. کمبود آن‌ها هم بر استروئیدسازی و هم بر ساخت هورمون تیروئید تأثیر می گذارد. مس و روی از طریق درگیر شدن سوپر اکسید دیسموتاز در تنظیم تولید پروژسترون توسط سلول‌های جسم زرد نقش مهمی دارند. عنصر روی در سازماندهی مجدد فولیکول های تخمدان که منبع پروژسترون هستند ، نقش دارد. عنصر روی همچنین، از طریق آنزیم هایی که آبشار اسید آراشیدونیک را کنترل می کنند در ترشح و عملکرد هورمون تستوسترون نقش دارد. عنصر روی برای ترشح و عملکرد هورمون تیروئید ضروری است. بنابراین ، عنصر روی در رشد جنسی و اسپرماتوژنز نقش اساسی دارد. درگیری منگنز در سنتز و تولید استروژن و پروژسترون ممکن است به این دلیل باشد که به عنوان یک فاکتور در سنتز کلسترول (پیش ماده استروئیدها از جمله استروژن و پروژسترون) عمل می‌کند. همبستگی مثبت بین سطح پروژسترون سرم و مس – روی در گاوها توسط Yildiz و Akar گزارش شد. عناصر کمیاب برای تولیدمثل از طریق کمک به سلامت اندام های تولیدمثلی و چرخه های تولیدمثل مهم هستند. سطح ناکافی عنصر روی با کاهش باروری ، فحلی غیرطبیعی و سقط جنین همراه بوده است. به‌طور کلی، نیاز به عناصر معدنی کمیاب در حیوانات متغیر است و به سن ، جنس ، مرحله رشد یا تولید نژاد و ژنوتیپ بستگی دارد.
این مقاله به بررسی پلاسمای منی و عملکرد آن و استرس اکسیداتیو در پلاسمای منی قوچ می‌پردازد. به‌طور خلاصه، پلاسمای منی پستانداران ، یک ترشح فیزیولوژیکی از غدد متعدد دستگاه تولیدمثل جنس نر ، شناخته شده است که هم عملکرد اسپرم را مهار و هم تحریک می‌کند. برخی پروتئین‌های پلاسمای منی قادر به اتصال به غشای پلاسمای اسپرم هستند و نقش مهمی در ظرفیت دار کردن اسپرم و لقاح تخمک دارند. گزارش‌ها درباره چندین گونه نشان می‌دهد که پلاسمای منی شامل عواملی است که ممکن است روی زنده ماندن اسپرم تأثیر بگذارد. بنابراین، گزارش شده است که پلاسمای منی برای حفظ تحرک اسپرم در گاو نر و قوچ ، برای بهبود زنده ماندن اسپرم قوچ و برای افزایش مقاومت اسپرم‌های خوک در برابر آسیب شوک سرمایی مهم است. اثرات مخرب پلاسمای منی بر روی تحرک سلول‌های اسپرم ، زنده ماندن و بقای پس از انجماد-ذوب شدن نیز گزارش شده است. این نتایج متناقض نشان می‌دهد که پلاسمای منی مایع پیچیده‌ای است که شامل طیف گسترده‌ای از اجزای مؤثر بر بقا و تحرک اسپرم است. استرس اکسیداتیو به عنوان عدم تعادل بین سیستم‌های دفاعی آنتی‌اکسیدانی سلولی و تولید گونه‌های اکسیژن واکنش‌پذیر (ROS) تعریف می‌شود. با توجه به درصد بالای اسیدهای چرب اشباع نشده در غشای پلاسما ، اسپرم‌های گوسفند بسیار حساس به آسیب ناشی از ROS هستند. پراکسیداسیون لیپیدی این اسیدهای چرب اشباع نشده می‌تواند منجر به کاهش سیالیت غشای اسپرم شود و بنابراین توانایی باروری اسپرم‌های انسانی ، گاو ، خرگوش ، گراز و قوچ را به خطر بیندازد. توانایی آنتی‌اکسیدانی برای از بین بردن ROS اسپرم پستانداران و پلاسمای منی اجازه می‌دهد تا تعادل بین تولید و خنثی‌سازی ROS حفظ شود. بدین ترتیب، انواع آنتی‌اکسیدان‌های آنزیمی و غیر آنزیمی در پلاسمای منی از غشای اسپرم در پروکسیداسیون لیپید محافظت می‌کند. آنتی‌اکسیدان سیستم دفاعی آنزیم شامل سوپر اکسید دیسموتاز (SOD) ، گلوتاتیون ردوکتاز (GR) ، گلوتاتیون پراکسیداز (GPx) و کاتالاز (CAT) در اسپرم چندین گونه توصیف شده است. تولید مایع منی در قوچ تحت تأثیر عوامل زیادی قرار دارد که از جمله آن‌ها طول نور روز ، دمای آب و هوا و رطوبت تغییرات زیادی را در کیفیت مایع منی به حساب می‌آورند.
گردآورنده: دکتر صونا زرگری
